Η ταινια της Λουκίας Ρικάκη
για την Πειραματικη Χορωδία του Δήμου Ροδίων
προβάλλεται σε ειδικη εκδηλωση-αβαν πρεμιερ
που οργανωνει η Κινηματογραφικη Λεσχη Ροδου Θεασις
στο Δημοτικο Θέατρο της Ροδου
το Σαββατο 6 Δεκεμβριου στις 20.30
Η ταινία γυρίστηκε σε διάρκεια 2 χρόνων στη Ρόδο, την Νίσυρο, την Κω, την Αθηνα, το Μόναχο το Σαλτσμπουργκ
Η μουσική δεν αφήνει την σκέψη να αφανίσει τα πράγματα διατηρεί πάντα μεταξύ τους εκείνη τη ζωτική απόσταση που κρατάει κάτι ανοικτό και συνάμα ορισμένο Αρμενίζει το χθες και το σήμερα το εδώ και το αλλού ,τη δημιουργία και την έρευνα, χωρίς να αρνείται την πίστη, το νου και το αίσθημα χωρίς να φοβάται την ελευθερία Η μουσική ενώνει συγκλίνει και δημιουργεί τη βάση για μια πολύ βιώσιμη μικρή κοινότητα. Κάτι τέτοιο πάντα κάνει το συλλογικό σχήμα μιας χορωδίας και ειδικά μιας ερασιτεχνικής χορωδίας οπού τα μέλη της προσέρχονται χωρίς επαγγελματική προσδοκία αλλά μόνο με τη προσδοκία της κοινής δημιουργίας και της εμπειρίας της δημιουργικής ζώνης σε κοινότητα
Το 1992 δημιουργείται η Πειραματική Χορωδία του Δήμου Ροδιών θα βρει στέγη στο χώρο στάθμευσης του Δήμου, σε μια μικρή αίθουσα που σιγά θα γίνει το στέκι και ο τόπος έμπνευσης και συνάντησης δεκάδων Ροδιτών
Τα μέλη της Πειραματικής Χορωδίας διατρέχουν όλο τον κοινωνικό ιστό της Ρόδου καλύπτουν σχεδόν όλα τα επαγγέλματα και όλες στις ηλικίες.
Από τη πρώτη στιγμή που ήρθα σε επαφή με τη χορωδία ,άρχισα να νοιώθω το αντίκτυπο μιας δεμένης κοινωνικής ομάδας με άξονα τη τέχνη.
Σε κάθε επόμενη συνάντηση αυτό το συναίσθημα μεταφράζονταν σε συγκίνηση και σιγά άρχισα να ανακαλύπτω την ομορφιά του να μπορώ να συμμετέχω και εγώ -έστω ως ο κινηματογραφιστής που καταγραφεί- στην εμπειρία του να είσαι μέρος της δραστηριότητας της Πειραματικής Χορωδίας του Δήμου Ροδίων. Αποφάσισα λοιπόν να ακολουθήσω τη δραστηριότητα της χορωδίας για μια περίοδο δυο χρονών σε όλα τα στάδια προετοιμασίας και συναυλιών
H χορωδία είναι μια παρέα, η δυναμική της παρέας είναι εκείνη που συχνά εξασφαλίζει την ενότητα της ομάδας Η άμιλλα, ,η βοήθεια τους ενός προς τον άλλον, η συντροφικότητα, η κοινή εμπειρία όλα αυτά που είναι τόσο πολύτιμα στις συλλογικές προσπάθειες.
Το μουσικό αποτέλεσμα ακολουθεί.
Μια ερασιτεχνική ομάδα δεν κρίνεται από την αρτιότητα του αποτελέσματος αλλά από την δυνατότητα της να παραμένει δεμένοι ως ομάδα, να αντλεί από την κοινωνία και την καθημερινή ζωή και να επιστρέφει στην κοινωνία με γενναιοδωρία την απόλαυση..
Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι κι εδώ από τα πιο δύσκολα στοιχήματα ,η αρμονία η διάρκεια της ενότητας πάντα ρευστές ..η αγωνία για την καλή έκβαση των σχέσεων πάντα υπαρκτή Ιδανικά τα εγώ υποχωρούν προς όφελος της συλλογικοτητας μόνο έτσι η αρμονία δεν είναι μονο μουσική αλλά και ανθρώπινη. Όμως καμιά φορά ο άνθρωπος αντιστέκεται στην ομορφιά και την αρμονία σαν να μην τις αντέχει Άθολα του θέλει να τις καταλύσει έτσι όπως στα όνειρα κάποιες ουτοπίες διαρκούν λιγότερο από όσο θα θέλαμε Τα ίχνη του δημιουργικού και συλλογικού έργου χαράσσονται στη μνήμη και έτσι παραμένει αποσκευή πολύτιμη. Από αυτήν γέννιουνται οι νέες ουτοπίες, Έτσι προχωράει ο άνθρωπος Οι επόμενοι ξεκινούν από τα χνάρια των προηγούμενων για να φτιάξουν τα δικά τους μονοπάτια
Τι λενε ορισμένοι χορωδοί για την εμπειρία της χορωδίαςΜε το τραγούδι ο άνθρωπος εκφράζεται ως μέλος μιας ανώτερης κοινωνίας. Ξεχνά τη μηχανική λειτουργία του και αφουγκράζεται τη ζωή που του στερούν οι ‘αλήθειες’ της καθημερινότητας. Ως μία μορφή αυταπάτης έχουμε την τέχνη για να μην μας συντρίψει η αλήθεια. Έχουμε τη μουσική μας για να μην μας καθηλώσουν οι ήχοι των μηχανών.
Το τραγούδι της χορωδίας βγαίνει μέσα από την όρεξη μας για ζωή και από την ανάγκη μας για τον άλλο άνθρωπο. Με τη μελωδία και τον ρυθμό μας θα επιστρέψουμε στη φύση ότι αυτή μας χαρίζει απλόχερα. Με το τραγούδι μας θα τα πούμε όλα τα σαγαπώ που πέρασαν από δίπλα μας. Με το τραγούδι μας θα μπούμε στο πνεύμα των μεγαλύτερων δημιουργών και θα γίνουμε και οι ίδιοι ένα έργο τέχνης
Διονύσης Η αγάπη για τη μουσική, ιδίως για το τραγούδι, ήταν το βασικό κίνητρο που με οδήγησε στην Πειραματική Χορωδία, εδώ και δυο χρόνια. Η σύντομη ως τώρα θητεία μου, μου προσέφερε ωστόσο πολύ περισσότερα. Το σημαντικότερο νομίζω πως είναι η προσήλωση σε μια πειθαρχημένη προσπάθεια να εκφραστεί, από ένα σύνολο διαφορετικών ατόμων, ένα συλλογικό αποτέλεσμα, η υποχώρηση δηλαδή της ατομικότητας εις όφελος της ομαδικής έκφρασης. Στη χορωδία εκείνο που έχει μεγαλύτερη αξία είναι η ένταξη στο σύνολο και όχι η προσωπική ανάδειξη. Αυτό ίσως ακούγεται τετριμμένο και αυτονόητο, είναι όμως εξαιρετικά δύσκολο, όταν παράλληλα απαιτείται και η ατομική επίδοση. Στην χορωδία είσαι καλός όταν η φωνή σου είναι μέρος του αρμονικού όλου, όχι όταν ξεχωρίζει. Η διαδικασία αυτή προϋποθέτει βέβαια την ανάγκη να εκφραστείς όχι μόνο ατομικά αλλά και συλλογικά, κάτι που αποτελεί τη γενεσιουργό αιτία των ομαδικών καλλιτεχνικών σχημάτων. Προϋποθέτει επίσης μια αυξημένη διάθεση συνεργασίας, σχέσεις αλληλεγγύης, έλλειψη ανταγωνιστικού πνεύματος, κοινωνικότητα, προσήλωση στο «εμείς» εις βάρος του «εγώ». Η συμμετοχή σε μια κοινότητα, όπως μια χορωδία, είναι μια κοινωνική άσκηση. Συναρπαστικό είναι βέβαια και το ίδιο το αντικείμενο της χορωδίας : η πολυφωνική μουσική. Εδώ το πράγμα απαιτεί περισσότερο τεχνικής φύσεως δεξιότητες, αλλά είναι εξίσου γοητευτικό, γιατί ο στόχος είναι υψηλός : η αρμονία. Όταν αυτό που αδυνατούμε να φτάσουμε σε άλλες δραστηριότητές μας, παρά τις επίμονες προσπάθειές μας, η αρμονία, δηλαδή η τελειότητα, επιτυγχάνεται ή έστω τείνει να επιτευχθεί, η ικανοποίηση είναι βαθύτατη. Και γι’ αυτούς που παράγουν και γι’ αυτούς που προσλαμβάνουν την αρμονία αυτή. Η χορωδία προσφέρει βέβαια και άλλα δώρα : φιλίες, ταξίδια, δημόσιες εμφανίσεις και χειροκροτήματα, εμπειρίες πολύτιμες.
Η συμμετοχή σε ένα τέτοιο σχήμα είναι εν τέλει μια μοναδική άσκηση της ψυχής, μια θεραπεία της, με την αρχαιότερη αλλά και τη νεότερη σημασία της λέξης : καλλιέργεια και βελτίωσή της.
Παναγιώτης Δε μπορώ να σκεφτώ τη ζωή μου χωρίς τη χορωδία. Την ομάδα που έγινε για μένα κοιτίδα πολύτιμων εμπειριών, φιλίας, δημιουργίας, χαράς, διδασκαλίας και προβληματισμού. Η ομαδικότητα που διαπνέει τη χορωδία είναι αυτή που την καθιστά ιδιαίτερη και μοναδική. Λατρεύω τη χορωδία γιατί στους κόλπους της δε χωρούν έννοιες όπως ατομικισμός, εγωισμός, συμφέρον. Είναι ένα χρυσωρυχείο συναισθημάτων στο οποίο εργαζόμαστε όλοι μαζί για να βρούμε το πιο πολύτιμο πετράδι, την Τέχνη
Αννα Η χορωδία είναι για μένα το μέσο που με ξαναέφερε σε επαφή με το μέσα μου, θυμίζοντας μου παράλληλα πόσο σπουδαία είναι η αίσθηση του εμείς, της ομάδας του μαζί. Μου επιτρέπει να εκφράζομαι μέσα από κάτι που λατρεύω, τη μουσική με εκπαιδεύει όμως και στο να συνυπάρχω με άλλους ωραίους τρελούς για ένα σπουδαίο και δύσκολο στόχο. Μου βγάζει άμιλλα, αυτοβελτίωση εκεί που πρέπει, μου τσαλακώνει τον εγωισμό μου όταν χρειάζεται. Δεν είναι το πιο εύκολο πράγμα το μαζί και ειδικά το παλεύουμε μαζί για ότι νομίζουμε πολιτισμό. Όμως είναι ένα γοητευτικό και υπερβατικό ταξίδι κυριολεκτικά και μεταφορικά. Με όπλο τις νότες και έναν ευαίσθητο μαέστρο, ταξιδεύουμε συχνά στο μέσα μας, στο πολιτισμό σε αλλά μέρη ξεπερνώντας δυσκολίες, εμπόδια και τον ίδιο μας τον εαυτό. Τη μια στιγμή είμαστε μεγάλοι και υπεύθυνοι την άλλη φευγάτοι και παιδιά μα πάντα μαθητές. Προσωπικά ένοιωσα πάρα πολλές φορές συγκίνηση και ευγνωμοσύνη για να μην πω και θεραπευμένη αφού μετά από πρόβες και την επιστροφή στο σπίτι οι έννοιες έμοιαζαν μικρές ενώ η λύπη και η όποια μελαγχολία που με συντρόφευαν είχαν αποχωρήσει
Μαρία
Η χορωδία είναι μια ομαδική δράση που με βοήθησε να προχωρήσω από την ελεύθερη μοναχικότητα στη ελεύθερη πολλαπλότητα της επικοινωνιακής ευτυχίας. Η χορωδία συγχρονίζει και συντονίζει τα μέλη της ,έτσι τα κινεί προς ένα στόχο που η ευτυχία του τα συγκλίνει. Η χορωδία συνοδεύει την ορχήστρα, τον ερμηνευτή, τον διευθυντή της. Είμαστε όλοι συνοδοιπόροι σε μια διαδρομή ζωής. Διαδρομή έκφρασης. ένα ταξίδι καρδιάς.Με νότες και παύσεις, φωνές και σιωπές, ήχους και χρώματα.
ΕιρήνηΨυχές που διψάνε για επαφή ,για ζεστασιά και τη βρίσκουν μέσα απ’ το τραγούδι.. Βλέμματα που συναντιούνται στη σκηνή εκφράζοντας αγωνία, συγκίνηση, συμπαράσταση, φιλία. Βλέμματα που αποζητούν την αποδοχή του κοινού, που ζωντανεύουν στο αντάμωμα τους με τα μάτια του μαέστρου. Ο μαέστρος εμψυχωτής και δάσκαλος, καθοδηγητής και συνοδοιπόρος στο μαγευτικό μας ταξίδι. Ακούραστος ευφάνταστος εμπνευστής μα και τόσο Ανθρωπος…ο Γιώργος μας ο δικός μας Γιώργος που κρατά ενωμένη την ομάδα και που είναι πάντα εκεί για τον καθένα ξεχωριστά ,έτοιμος να προσφέρει και αν συμπαρασταθεί.Οι χορωδοί, άνθρωποι που περιμένουν με λαχτάρα την ώρα της πρόβας για να δημιουργήσουν, να χαρούν, να δώσουν το «εγώ» τους σμιλεύοντας το με τέτοιο τρόπο ,ώστε να χωρέσει στο «εγώ» του συγχορωδού τους και να γίνει «εμείς»Όχι δεν είναι το χειροκρότημα στο τέλος της συναυλίας, ούτε οι επιδοκιμασίες και τα μπράβο του κόσμου. Είναι όλο το πριν. Το κτίσιμο που γίνεται σιγά σιγά με μόχθο και αφιέρωση πολλών ωρών. Οι κοπιαστικές πρόβες, η μαγεία της δημιουργίας και η ικανοποίηση ότι σήμερα πήγε καλύτερα. είναι η παρέα, η συντροφικότητα, η ομαδικότητα ,η ομοψυχία, η συλλογική προσπάθεια για τον κοινό στόχο να γινόμαστε ολοένα καλύτεροι τραγουδιστές, καλύτεροι άνθρωποι. Η χορωδία βάλσαμο ψυχής, ανάσα και ζωογόνος πνοή στη δύσβατη καθημερινότητα μας
Θέμις Δε γύρευα αποκούμπι όταν ήρθα στη χορωδία. Δε λαχταρούσα να ξεφύγω από κάτι. Ήρθα μόνο γιατί ήθελα να ενώνω τη φωνή μου με τις φωνές των άλλων και να παράγω κάτι που μόνη μου δεν μπορούσα. Το πολυφωνικό τραγούδι όλοι μαζί τελικά το πετύχαμε, δεν είναι όμως αυτό που μετράει για μένα. Είναι η κοινή προσπάθεια, η συλλογική δημιουργία, είναι κυρίως οι πολύτιμοι δεσμοί που σφυρηλατώ πρόβα με την πρόβα με τους ανθρώπους που έσμιξα περισσότερο. Είναι τα μικρά και τα μεγάλα οράματα που μοιράζομαι με τους φίλους μου, είναι τα καθαρά τους μάτια, είναι οι συντονισμένες ψυχές μας που αναζητούν την ουσία και την αλήθεια. Είναι που ξέρω εν τέλει πως, ό,τι κι αν συμβεί, θα είμαστε παντοτινά συνταξιδιώτες, στα καλά μα και στ’ άσχημα, στις μελωδίες μα και στα φάλτσα της ζωής.
Νιτσα
Η ανυπομονησία για το “διάβασμα” μιας νέας παρτιτούρας και η προσπάθεια για το καλύτερο συνολικό αποτέλεσμα.Η αρμονία του ήχου που ξεκινά από τα αυτιά και φτάνει στην ψυχή. Να χαίρεσαι την ομορφιά της μουσικής και να μοιράζεσαι αυτά που αισθάνεσαι μαζί με άλλους, που αισθάνονται το ίδιο.Η προσμονή για την πρόβα και τη συνεύρεση με φίλους.Η ανεμελιά που αισθάνεσαι την ώρα της πρόβας - η μόνη σου έννοια είναι η απόδοση της ομάδας στο τραγούδι.Η ομαδικότητα που πρέπει να καλλιεργείται για να δέσουν οι φωνές και οι άνθρωποι. Η ικανοποίηση που αισθάνεσαι μετά από μια επιτυχημένη συναυλία, για την προσπάθεια που κατέβαλλες εσύ και όλη η ομάδα.
Ντεπη
Dionisia Tripolitou Η Λουκία Ρικάκη γράφει και καταγράφει, σκηνοθετεί και περιγράφει, συγγράφει και μοιράζεται, περιγράφει και ζωγραφίζει στην ψυχή μας. Παρακινεί σε ένα μοναδικό ταξίδι επικοινωνίας ! Μπραβο σου Λουκία, σ΄ευχαριστώ
Ολοκληρωθηκε την Κυριακη 11 Οκτωβρίου το Φεστιβαλ Ελληνικου Ντοκιμαντερ της Χαλκιδας με την απονομη των βραβειων
