Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2009

Ακούγεται ευδιάκριτα η χορωδία μικρών κοριτσιών..... Η ταινια ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ διακρινεται στο Φεστιβαλ Χαλκιδας

Τότε ακριβώς είναι που γίνεται μια μεγάλη ησυχία, μια μεγάλη διαφάνεια, διακρίνονται πέρα τα γαλανά νησιά κι ακούγεται ευδιάκριτα η χορωδία μικρών κοριτσιών, απ την αντίπερα όχθη, των μικρών κοριτσιών που φύγανε νωρίς, αφήνοντας μισοτελειωμένη την πρώτη τους συνομιλία με μια μαργαρίτα
απόσπασμα απο το ποιημα του Ριτσου 'Οταν ερχεται ο Ξενος'
Η ταινια ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ διακρινεται στο Φεστιβαλ Ελληνικου Ντοκιμαντερ της Χαλκιδας
Ολοκληρωθηκε την Κυριακη 11 Οκτωβρίου το Φεστιβαλ Ελληνικου Ντοκιμαντερ της Χαλκιδας με την απονομη των βραβειων
Το ντοκιμαντερ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ Ένα οδοιπορικό με 55 μουσικούς και χορωδους της Πειραματικής Χορωδίας Δήμου Ροδίων που προβληθηκε στο φεστιβαλ στο διαγωνιστικο προγραμμα στο ΘΕΑΤΡΟ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥτην Παρασκευη 9 Οκτωβριου 22.00 το βραδυ και στο ΘΕΑΤΡΟ ΠΡΑΞΕΙΣ ΕΥΡΙΠΟΥ το Σαββατο 10 Οκτωβριου στις 10.00 το πρωι

Απεσπασε την τιμητικη διακριση κριτικης της επιτροπης
Η Λουκια Ρικακη παραλαμβανοντας το βραβειο ειπε
Ευχαριστω θερμα την κριτικη επιτροπη,που διεκρινε την ομορφη μας διαθεση στη δημιουργια αυτης της ταινιας και την τιμησε.Το βραβειο βεβαια ανηκει σε ολους τους χορωδους με τους οποιους ειχα την τυχη να συνταξιδεψω για 3 χρονια και επισης ανηκει σε ολες τις συλλογικοτητες τις οποιες οφειλουμε να βγαλουμε από το σκηνικο της ουτοπιας και να τις επαναφερουμε στην πραγματικοτητα. Ενα μελωδικο ευχαριστω και στο Φεστιβαλ Χαλκιδας στο οποιο συμμετεχω με ταινια απο την πρωτη τους διοργανωση γιατι με την παρουσια του υπογραμμιζει ότι το Ελληνικο Ντοκιμαντερ ζει! και μας βοηθα ετσι να ανακαλυπτουμε την ομορφια της ζωης


Από την εισαγωγη της ταινιας…
Η μουσική δεν αφήνει την σκέψη να αφανίσει τα πράγματα διατηρεί πάντα μεταξύ τους εκείνη τη ζωτική απόσταση που κρατάει κάτι ανοικτό και συνάμα ορισμένο Αρμενίζει το χθες και το σήμερα το εδώ και το αλλού ,τη δημιουργία και την έρευνα, χωρίς να αρνείται την πίστη, το νου και το αίσθημα χωρίς να φοβάται την ελευθερία
Η μουσική ενώνει συγκλίνει και δημιουργεί τη βάση για μια πολύ βιώσιμη μικρή κοινότητα. Κάτι τέτοιο πάντα κάνει το συλλογικό σχήμα μιας χορωδίας και ειδικά μιας ερασιτεχνικής χορωδίας οπού τα μέλη της προσέρχονται χωρίς επαγγελματική προσδοκία αλλά μόνο με τη προσδοκία της κοινής δημιουργίας και της εμπειρίας της δημιουργικής ζώνης σε κοινότητα
Από τη πρώτη στιγμή που ήρθα σε επαφή με τη χορωδία ,άρχισα να νοιώθω το αντίκτυπο μιας δεμένης κοινωνικής ομάδας με άξονα τη τέχνη.
Σε κάθε επόμενη συνάντηση αυτό το συναίσθημα μεταφράζονταν σε συγκίνηση και σιγά άρχισα να ανακαλύπτω την ομορφιά του να μπορώ να συμμετέχω και εγώ -έστω ως ο κινηματογραφιστής που καταγραφεί- στην εμπειρία του να είσαι μέρος της δραστηριότητας της Πειραματικής Χορωδίας του Δήμου Ροδίων. Αποφάσισα λοιπόν να ακολουθήσω τη δραστηριότητα της χορωδίας για μια περίοδο δυο χρονών σε όλα τα στάδια προετοιμασίας και συναυλιών
το trailer της ταινιας http://www.youtube.com/watch?v=nQAMifo8D0M

Η ταινια θα προβληθει και στην Αθηνα στις αρχες Νοεμβριου στην Εβδομαδα Ελληνικου Κινηματογραφου που οργανωνουν οι Κiνηματογραφιστες στην Ομιχλη στον κινηματογράφο ΕΛΛΗ
Η ταινία γυρίστηκε σε διάρκεια 3 χρόνων στη Ρόδο, την Νίσυρο, την Κω, την Αθηνα, το Μόναχο το Σαλτσμπουργκ

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τί είναι αυτό που καθιστά ομάδα ένα σύνολο ανθρώπων; Το όνομα που αυτή η ομάδα φέρει ή το έμψυχο δυναμικό που την απαρτίζει;
Αυτή η τιμητική διάκριση απευθύνεται πρώτα σε εσένα, Λουκία, και έπειτα σε εμάς, τα μέλη που τόσα χρόνια συνθέσαμε την "Πειραματική Χορωδία Δήμου Ροδίων", χωρίς να περιμένουμε κανένα είδος διάκρισης.
Η χρονική στιγμή της απονομής είναι ουσιαστική: επιβεβαιώνει την ανιδιοτελή προσφορά πολλών ανθρώπων σε μία ομάδα που δεν υφίσταται πια με τη μορφή που προβάλλεται στην ταινία. Το βραβείο που η ταινία έλαβε είναι το 'ευχαριστώ' που δεν ακούστηκε ποτέ από χείλη.

Praline

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο, Λουκία, για το εξαιρετικό σου δημιούργημα. Μπορεί να συνέπεσε, εντελώς τυχαία, με το τέλος μιας πορείας, αλλά απέδωσε - με δυναμισμό, ρεαλισμό και ευαισθησία - πλήθος παραμέτρων της μακρόχρονης χορωδιακής μας ζωής. Ευτυχώς, στη συνέχεια, τα 'Πειράματα' με τα συναισθήματα των ανθρώπων σταμάτησαν. Είχαμε, βλέπεις, ανάγκη την αλήθεια και την εμπιστοσύνη για να πάμε μπροστά...
Συγχαρητήρια για τη διάκριση!

Νίτσα Σακελλάκη

5 pink flowers είπε...

Παιδες ευχαριστω θερμα οπω ςειπακαι στη βραβευση...Το βραβειο βεβαια ανηκει σε ολους τους χορωδους με τους οποιους ειχα την τυχη να συνταξιδεψω για 3 χρονια και επισης ανηκει σε ολες τις συλλογικοτητες τις οποιες οφειλουμε να βγαλουμε από το σκηνικο της ουτοπιας και να τις επαναφερουμε στην πραγματικοτητα.

ειμαι φανατικα υπερ της συλλογικοτητας κι αν καποιες αποτυχαινουν η φθειρονται στο χρονο μαθαινουμε απο τα λαθη μας και φτιαχνουμε καινουργιες ..κατι τετοιο νομιζω λεω και προς το τελος της ταινιας για το πως προχωρανε τα πραγμτα περα απο αγκυλωσεις

Ανώνυμος είπε...

Πανω απο 30 χορωδοι που συνταξιδεψανε μαζι με σενα Λουκια σε αυτο το μουσικο οδιπορικο συνεχιζουν το ταξιδι τους μακρια απο την συγκεκριμενη ομαδα....οι λογοι εχουν σχεση με το κλιμα και τη συλλογικοτητα...πηραν ομως μαζι τους τη φλογα....αυτη που φαινεται τοσο καθαρα σε σκηνες της ταινιας σου... Σευχαριστουμε που τις αποτυπωσες...

5 pink flowers είπε...

....τα χει πει ο ποιητης!!! Τότε ακριβώς είναι που γίνεται μια μεγάλη ησυχία, μια μεγάλη διαφάνεια, διακρίνονται πέρα τα γαλανά νησιά κι ακούγεται ευδιάκριτα η χορωδία μικρών κοριτσιών, απ την αντίπερα όχθη, των μικρών κοριτσιών που φύγανε νωρίς, αφήνοντας μισοτελειωμένη την πρώτη τους συνομιλία με μια μαργαρίτα
απόσπασμα απο το ποιημα του Ριτσου 'Οταν ερχεται ο Ξενος'

Ανώνυμος είπε...

Να λοιπόν Λουκία που άξιζε τον κόπο!
Σίγουρα νοιώθουμε τυχεροί και ευγνώμονες που υπηρξαμε συνοδοιπόροι σαυτό το ταξίδι πριν και κατά τη διάρκεια της ταινίας.
Κάποιοι εξακολουθούμε να δηλώνουμε αθώοι και "ανήθικοι" μαζί,στη σχέση μας με τη Μουσική, που όπως και κάθε άλλη μορφή Τέχνης,μόνο να ενώνει και να εξυψώνει τους ανθρώπους, επιτρέπεται...
Για όλα όσα κατέγραψες,μοιράστηκες κιεπικοινώνησες,ευχαριστούμε.Μαρία

5 pink flowers είπε...

η ηθικη σταση ειναι και αισθητικη σταση πιστευω και αυτο οριζει τη σχεση μας με τα πραγματα